Brezilya'nın elenmesini Dunga ve tercihlerine bağlamak doğru olmaz. Brezilya sanki her dünya kupasında samba yapıyordu da, Dunga hoca olunca mehter marşı ile hareket etmeye başladı gibi bir durum söz konusu değil. Zaten Dunga bir tercihin sonucu olarak takımın başına özellikle getirildi.
Tarihin en iyi Brezilya takımlarından biri olan 1982 takımının İtalya tarafından elenmesi, 1990 takımının tek kale oynadığı maçta Maradona'nın tek bir pası yüzünden turnuvaya veda etmesi ve kupa hasretinin 24 yıla ulaşmış olması başka bir Brezilya ortaya çıkardı. Brezilya 1994 dünya kupasından beri 2006 hariç Dunga'nın takımı gibi önce defans düsturuyla hareket ediyor. Bu anlayış sekiz senede üç final, iki kupa getirdi. 2006 dünya kupasına yıldızlar topluluğu olarak katılan Brezilya, oynadığı ilk ciddi takım tarafından paket yapılıp evine gönderilince tekrar kazandıkları sisteme dönüş yaptılar ve takımın başına Dunga'yı getirdiler. Önce defans desin, oyunu bir kenara bıraksın, sonuç alsın.
Dunga takımını bu şekilde kurdu fakat sonuç alamadı. Sonuç alamasının iki temel nedeni var. Biri kişisel özelliklerinden kaynaklanıyor diğeri şanssızlığı. şanssızlık faslı şu; defansa önem vererek şampiyon olan Brezilya takımlarının büyük yıldızları vardı. Romario ve Ronaldo, performanslarıyla kazanılan kupalara damga vurdular. 2010 Brezilya kadrosunun santraforu olan Luis Fabiano, bu iki yıldızın çok uzağında bir oyuncu, takımın yıldızı olması beklenen Kaka da, göstermesi beklenen performansı gösteremedi. Jabulani'ye, David Villa dışında, ayak içi vurup falso aldırabilen oyuncu olmak dışında bir numarası olmadı. O kupa kazanan takımlar da defans takımlarıydı ama hücum sorununu çözen büyük bir yıldızları vardı bu kadroda yoktu.
Dunga'nın yetersizliği şu noktada kendini gösterdi. Brezilya oyuncuları, kupa dışındaki hiçbir alternatife kendilerini hazırlamıyorlar. Kupa dışında alınan her sonuç başarıszlık kabul ediliyor. Turnuva boyunca sadece bir kere o da ilk yarıyı domine ettikleri maçın ikinci yarısının hemen başında kendi kalelerine attıkları golden sonra kaybedebiliriz hissiyatını yaşadılar ve bu baskıyla saha içinde başedemediler. İş bu noktada saha dışına kalıyor, o noktada Dunga sınıfta kaldı. En az oyuncuları kadar maçtan kopup, panik yaptı. Sakin bir görüntü vermesi ve takımı toparlaması gerekirken yan hakemle sinirli bir şekilde tartışma yolunu seçti. Zico gibi sakin bir teknik adam kulübede olsaydı oyuncular kendine gelebilirdi.
Enteresan bir durum oluştu. 1982 yılında Zico ve o'nun gibi Brezilyalılar oynadığı için Brezilya kupayı kaybetti, yetenek sonuç getirmedi. 2010 yılında Zico kulübede olmadığı için Brezilya kupayı kaybetti. 1994 yılında Dunga ve temsil ettiği anlayış sahada olduğu için Brezilya kazandı, 2010 yılında o anlayış kulübede olduğu için Brezilya kaybetti.
